لحظه تولد

         باورم نمیشد صدای جیغی که میشنوم  

 مال دخترمن باشه.وقتی پرستار آوردت

 بالای سرم تا ببینمت ،نتونستم هیچ

 حسی بهت داشته باشم.انگار نه انگار

 که همونی باشی که هر روز قربون صدقت

 میرفتم.اما وقتی برای اولین بار لبات غنچه

کردی تا شیر بخوری اونم با چه ولعی اونوقت

 بود که فهمیدم بعد از این لحظه لحظه ی

 زندگیم به وجودت بستست.حتی تصور یه

 لحظه بی تو بودن تنم میلرزونه.فرشته

کوچولوی من تو با وزن ٣:٢٠٠و قد٥٠به دنیا

 اومدی.تا چهل روزگیتم صورتت قرمز قرمز بود

 اما کم کم مثل جوجه اردک زشت بزرگ شدی

َو تبدیل به یه قوی زیبا.